Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

To νερό γνωρίζει




Η αναζήτηση ξεκινάει από ένα παιχνίδι, το παιχνίδι γίνεται βάσανο, το βάσανο γίνεται απορία και ηαπορία γίνεται μία Απέραντη Ερημική Γνώση.
Πανταχού παρόν σε όλα τα στάδια το πιο ωραίο υγρό, το Νερό.
Και όπως παντού και στον καθένα η Μητέρα-Μήτρα, ο Πατέρας και ένας Φύλακας Άγγελος που εμφανίζεται την πιο κρίσιμη στιγμή.
Η πορεία προς την οριστική Ταυτότητα ίσως και να κρατάει μια ολόκληρη ζωή… Οριστική Ταυτότητα σημαίνει Λύτρωση…
… Στην αρχή φαινόταν μία πολύ μικρή εκδορά.
Ούτε καν εκδορά.
Μία μικρή γρατσουνιά.
Και μία μικρή σταγόνα αίματος επίσης.
Κόκκινη και άστραφτε.
Εγώ, λέω Εγώ, προσέξτε με, Εγώ, στεκόμουν δίπλα στο νερό.
Πολύ νερό μα πάρα πολύ νερό, τόνοι νερού που έτρεχαν και είπα:
Καλού κακού ας μπω να πλυθώ ολόκληρος, και το νερό τη γνωρίζει καλά τη δουλειά του, το νερό ίσως μπορέσει να απαλύνει την εκδορά.
Το νερό γνωρίζει….
Ξεβρακώθηκα και έπεσα μέσα.
Μέσα στον ποταμό.
Αααα! Ααααααχ! Νερό, ωραίο νερό, άχρωμο και διαφανές αιώνιο νερό.
Παντού στο κορμί μου νερό.
Με έπλενε το νερό και κάπου κάπου το ρουφούσα κιόλας το νερό.
Με τόσο πολύ νερό επάνω μου έγινα κι εγώ νερό.
Και μετά βγήκα από τον ποταμό.
Ήμουν αχόρταγος όμως.
Και ήθελα να ξαναμπώ μέσα στον παγωμένο ποταμό…

Απόσπασμα απο το δραματοποιημένο αφήγημα του Δημήτρη Τσεκούρα ''Το νερό γνωρίζει''

Ζωγραφική Ilke Kutlay
http://www.casadellartegallery.com/ilke-kutlay-a18.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου